Jaaaahh, het is zover! Wij zitten in Italië! Wij als in Audrey en Tessa. En wij zijn samen echt heel goed in vakantie vieren. Of nou ja, misschien moet ik zeggen in reizen, want vaak is de vakantie in onze vakantie ver te zoeken. Wat dat betreft hebben we allebei de genen van papa mee gekregen. In korte tijd heel veel zien. Of als het even kan, in lange tijd nog heel veel meer zien…   😉
Ieder jaar proberen we er met z’n tweeën even tussenuit te gaan en vooralsnog lukt dat nog ieder jaar. De ene keer wat spectaculairder dan de andere keer. Zo zijn we samen al in Schotland, Ijsland, Istanbul, Marokko en op de Azoren geweest, en dit keer dus (heel bescheiden) een paar dagen naar Italië.

Ik weet zeker dat die ouwe daarboven met een grote glimlach met ons meekijkt tijdens al onze reizen. Ik weet ook dat mama zich tegelijkertijd zorgen maakt, maar daar niks van zegt om ons plezier niet te bederven. En dat papa dan naar haar knipoogt: ‘Het komt wel goed schat, laat ze nou lekker hun gang gaan’. Ik weet dat papa het prachtig vindt dat wij de mogelijkheden hebben om een stukje van de wereld te ontdekken. Papa was gek op bergen en misschien is ie stiekem wel een beetje jaloers op onze reizen door de Himalaya en de Andes. Maar boven alles is hij vol trots, omdat wij hier beneden al zijn grote dromen aan het leven zijn. En hij… Hij gaat lekker met ons mee!

De afgelopen weken tijdens de voorpret, stuurden we elkaar bijna dagelijks een berichtje: ‘Oóóóóhhh, ik heb zóóóóó’n zinnnnn!!! En dan reageerde die ander met: ‘Oóóóóhhh, ik óóóóókkk!!!’
Dan dromen we over uren rondhangen op terrasjes, onder het genot van een grote kop cappuccino. Over luchtige zomerjurkjes die rond onze iets te corpulente lijfjes zwieren. Over knipogen naar van gladde Italianen met iets teveel gel in hun haar. Over hele middagen mijmeren aan het strand, met onze voetjes in de branding. Over doorhalen tijdens zwoele zomernachten. Over heerlijke Italiaanse gerechten in knusse restaurantjes. Over flaneren langs gezellige boulevards. Urenlang neuzen tussen snuisterijtjes op mediterrane marktjes. Een ijsje met een hoorntje op een idyllisch dorpspleintje… Kortom, genieten van het goede leven!

Klinkt goed hè!?

Ja, in theorie vind ik dat ook! Maar weet je hoe onze ‘vakanties’ er in de praktijk uitzien? Om half zeven worden we wakker, kijken verschrikt opzij. Zo laat al?! We springen uit bed, duiken onder de douche en vervolgens rap in onze zwierige zomerjurkjes korte broek en oud shirtje. We rennen naar de auto om daarmee als een kip zonder kop langs de meest waanzinnige plekjes te crossen. Geen tijd te verliezen! Honger?? Shit!! Snel sprinten we een supermarktje binnen, proppen wat bananen en biscuitjes in ons hoofd en gaan weer door! Woooww, al die mooie bergen!! We zijn in totale verwondering! En weer door… Dat helderblauwe meertje, prachtig! Hier wil ik eeuwig blij… Gauw weer verder… Ooohh die weidse uitzichten! Hoe mooi, hoe mooi! Hoe on-ge-loof-lijk mooi!
Weer honger??!! Grmz… Bij een afhaal-Italiaan rukken we een pizza aan en werken die in een ranzige steeg naar binnen. Zo blijft er tijd over om nog gauw even naar dat ene uitzichtpunt te rennen lopen.
Daarna stoppen we weer even bij een supermarkt, kopen een literbak ijs, en met elk een lepel eten we die ’s avonds in bed leeg. Nog voor tien uur zeggen we elkaar welterusten, we zijn gesloopt! En morgen om half zeven gaat de wekker weer!

Klinkt beroerd hè!?

Maar man! Wat worden wij drieën hier gelukkig van!

Arrivederci,
Audrey, Tessa & Papa