10 jaar

Al weer tien jaar dat je niet meer bij ons bent
Het is verrektes raar hoe snel je daar aan went

We reizen, we dromen, doen leuke dingen
We vieren, genieten, we dansen en zingen

Maar als ik de kinderen in hun bedjes leg
Slik ik toch soms tranen weg

Want steeds meer dringt tot me door
Dat ik met jou niet alleen mijn vader
Maar ook mijn beste vriend verloor

3 replies on “10 jaar”

  1. Je hebt er vast ook wel bij stilgestaan dat de kindjes het dus zonder een lieve opa moeten doen, Ik kan me wel voorstellen hoe jammer je dat vindt.
    Een mooie ode aan je vader !

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *