Mensen geboren in 1979 en 1980 uitgenodigd voor coronavaccinatie. 31 mei was het zover! Nog voordat ik het in het nieuws lees, komen er al screenshots binnen in verschillende Whatsapp-groepen. We mogen! Ik kijk er echt naar uit! Niet per se naar die naald die mijn huid doorboort, maar die prik is gevoelsmatig toch een beetje hét moment van de ommekeer. Ik heb nooit een moment getwijfeld, de minuscule risico’s op bijwerkingen wegen wat mij betreft bij lange na niet op tegen alle collectieve voordelen. De wereld kan weer open, iedereen kan weer aan het werk en naar school, de druk in de zorg neemt af, we krijgen onze vrijheid terug en de constante angst om een ander ziek te maken verdwijnt. Ik kan niet wachten.

Dezelfde avond nog zoek ik de website van het RIVM maar weer eens op. Het staat er echt: ‘Mensen geboren in 1979 en 1980 kunnen vanaf vandaag online een afspraak inplannen’. Hoppa! Na een klein vreugdedansje klik ik op ‘starten’. Ik vul wat vragen in en als laatste mijn bouwjaar: 1980. Meteen een melding: ‘U kunt online geen afspraak maken’. Ik probeer het een paar keer, maar steeds na het invullen van mijn bouwjaar komt die melding. Ik sla een paar keer met geweld tegen mijn telefoon, want dat helpt soms, maar alsnog kom ik er niet door. Nee hè!! Het kan toch niet zo zijn dat ze vergeten zijn om het systeem bij te werken? Sjonge jonge, wat een anticlimax.

Dan maar bellen. Een bandje. Tuurlijk. De stem vertelt me wel dat ik moet wachten, maar niet hoe lang dat ongeveer is, en ook niet hoeveel wachtenden er nog voor me zijn. Na 18 minuten hoor ik de kinderen roepen of ik ook aan tafel kom. Ik hang maar op, probeer het na het eten wel opnieuw.

Na het eten hetzelfde verhaal, ook dan moet ik na lang wachten uiteindelijk ophangen, omdat ik de kinderen naar bed moet brengen. Als ik het rond half acht opnieuw probeer, zegt de stem dat het te druk is en de verbinding automatisch wordt verbroken. Sjonge, jonge, jonge…

De rest van de avond ververs ik eindeloos de website van het RIVM en beantwoord ik steeds opnieuw alle vragen om af te sluiten met mijn bouwjaar. Ineens lukt het! Ik kan een afspraak maken! Zie je nou wel dat het helpt als je je telefoon een mep verkoopt. Fluitend scroll ik omlaag, voor de locatie kan ik kiezen uit Raalte, Emmen en Hardenberg… Hè?!? Is dat echt?? Moet je écht een halve dag uittrekken voor zo’n vaccin?? Als je ook maar een heeeeel klein beetje twijfelt over het wel of niet nemen van een vaccin, is dit het moment dat je sowieso afhaakt! Niet te doen. Zelfs ik klik de website even weg. Sjonge, jonge, jonge, jonge, jonge, jonge…

De volgende dag heb ik het een soort van geaccepteerd en wil opnieuw een afspraak maken. Ik besluit om dat telefonisch te doen, zodat ik misschien ook meteen een afspraak voor Stephan kan maken op het zelfde moment. Dan maken we er maar meteen een leuk uitje van.

Maar ik probeer het eerst nog één keer online. Mijn bouwjaar geeft geen rare meldingen en ik kom zonder problemen weer in de agenda. Ennn… Ik kan kiezen uit Oldenzaal, Almelo en Hardenberg! Geen idee waarom er nu ineens wel plek is, maar de reden kan me ook eigenlijk niet meer schelen. Ik heb geen zin om me hierover op te winden. Ik klik snel Oldenzaal aan en maak een afspraak. Stephan die moet zichzelf maar redden… 😉 24 juli krijgen we allebei onze tweede spuit. Dus kom maar door! 28 juli vertrekken wij met gierende bandjes naar Oostenrijk! En tot die tijd vind je mij op het terras! IE-DE-RE DAG!