Regelmatig fiets ik over Vliegbasis Twente. En daar staan ze, de witte jongens die me brachten naar de mooiste plekken op aarde. Urenlang kan ik erover vertellen, maar iets weerhoudt me. Want sjonge jonge, door de CO2-uitstoot van mijn vliegreizen gaat die aarde van ons nu wel naar de haaien. Hoe kon ik?! Wat ik vooral probeer te vermijden is mijn reis naar Lesbos, waar ik vluchtelingen aan land hielp. Want hallóóóóó linkse rakker, doe normaal!!

Zwarte Piet? Die discussie laat ik graag aan me voorbij gaan. Maar hallóóóóó witte Hollander, je moet stelling nemen!! Tijdens het eerste boerenprotest stond ik op een viaduct te genieten van onze boeren die barbecueden op de snelweg. Mijn tukkerhartje ging sneller kloppen! Dat enthousiasme is inmiddels flink getemperd, maar je hoort me er niet over, ik kijk wel uit!

Tijdens de coronacrisis klapten we collectief voor de zorg. Een dag later hing ik uit het raam om eindeloos te buigen voor ons supermarktpersoneel en ‘s avonds stond ik met mijn duimen hoog voor het onderwijs. Zij hadden immers ook keihard gewerkt, heus wel. Grappen over ons vruchtbaarheidstraject houd ik voortaan voor me. Eentje die ik er in die tijd vaak ingooide, was dat ik vaker zwanger was dan dronken. Maar ik doe het niet meer, want ik kreeg uiteindelijk wel twee kinderen. Makkelijk praten dan!

Die twee apen van ons laten we trouwens vaccineren, omdat ik dat als een collectieve verantwoordelijkheid zie. Mijn opwinding over anti-vaxxers slik ik krampachtig weg, want het neefje van het sportmaatje van de vrouw van mijn collega kent iemand die door bijwerkingen van een vaccin in het ziekenhuis terecht kwam. Zo’n opmerking kan dan echt pijn doen en zo.

Mijn zoontje kreeg laatst een roze bloesje aan, hij jubelde dat hij zichzelf zo’n mooi meisje vond. We hebben hem toen verteld dat roze echt niet alleen voor meisjes is, en dat zijn piemeltje trouwens ook niet per se betekent dat ‘ie een jongen is. Of moet zijn. Maar dat ‘ie gewoon mag zijn wie hij wil. Of zij wil. Of…

Man man man! Ik verander langzaam in een massa meningsloze middelmatigheid, om maar niets of niemand te kwetsen, te beledigen of tekort te doen. De morele chantage heeft gewerkt! Ondanks al mijn linksigheden en rechtsigheden opereer ik zoveel mogelijk in het midden.

Maar toch hè… Dat gekrenkte zieltje van jou. Moet ík daar nou eigenlijk iets mee? Of moet jíj daar zelf iets mee?